Autismus infantum, czyli autyzm dziecięcy to zaburzenie, które dotyka ośrodkowego układu nerwowego. Najczęściej jest diagnozowane na etapie wieku dziecięcego – około trzeciego roku życia. Aczkolwiek znane są również przypadki medyczne, kiedy tego typu choroby rozpoznawane były także znacznie później, w dorosłym życiu.
Autyzm dziecięcy – objawy
Wśród przyczyn powstawania tego rodzaju zaburzenia wymienia się podłoże genetyczne. Natomiast, pomimo zaawansowanych metod nie do końca udało się określić rzeczywiste źródło tego schorzenia. Za sam autyzm obarcza się niekiedy pary zostające rodzicami w zaawansowanym wieku oraz to, że dziecko urodziło się jako pierwsze, choć to także nie są stałe czynniki.
Jednak poza rozpoznaniem podłoża ważna jest także prawidłowo postawiona diagnoza. Jakie objawy autyzmy dziecięcego można zaobserwować? Pierwsze z nich można już niekiedy zauważyć w okresie niemowlęcym. Dzieci rozwijające się prawidłowo dążą do nawiązania kontaktu wzrokowego z innymi osobami znajdującymi się dookoła – w przeciwieństwie do maluchów autystycznych, które unikają nawiązania kontaktu nie tylko wzrokowego, ale także społecznościowego w przyszłości. O dziwo, takich dzieciom nie przeszkadza również hałas. Do tego niemowlęta nie gaworzą, a także nie uśmiechają się do otaczających je osób.
Wstępna diagnoza
Autyzm u dziecka może przerażać, jednak w przypadku wysnucia podejrzeń trzeba zachować się zdroworozsądkowo. Nerwy i stres mogą pogorszyć stan dziecka. Co to dokładnie oznacza? Do potwierdzenia autyzmu potrzebna jest fachowa diagnoza, najczęściej stawiana ok. trzeciego roku życia. Powinna ona zostać określona przez specjalistów, którzy wezmą pociechę pod obserwację.
Jakich maluchów będzie to dotyczyć takie postępowanie? Najczęściej są to dzieci mające tendencję do zamykania się w sobie, unikania kontaktu z otoczeniem, nielubiące dotyku czy przytulania. Często również nie reagują na swoje imię – nawet jeżeli są wołane przez swoich rodziców. Osoby z tym zaburzeniem nie lubią również zmian. Niekiedy mają także problemy ze zrozumieniem obowiązujących zasad społecznych, np. w przedszkolu czy szkole.
Autyzm dziecięcy – czy jest uleczalny?
Czy możliwe jest wyleczenie autyzmu u dziecka? Osobom, które mają potwierdzone zaburzenie, proponuje się indywidualnie dopasowaną terapię. Tylko dzięki takiemu postępowaniu istnieje możliwość załagodzenia skutków zaburzenia. Jedno jest pewne – dziecko z autyzmem musi znajdować się pod stałą kontrolą psychologa, neurologa, pedagoga i psychiatry, którzy będą czuwać nad postępami, jakie zostaną przez nie poczynione.
Czy tego typu zaburzenie wymaga zastosowania medykamentów? Nie, jeżeli ma się do czynienia z łagodnym przebiegiem. W przypadku problemów o charakterze patofizjologicznym stosowane są preparaty farmakologiczne, w tym neuroleptyki i leki przeciwdepresyjne. Niekiedy mówi się również, że pacjenci z tym zaburzeniem neurologicznym powinni również znajdować się na specjalnej diecie, aczkolwiek nie ma na to naukowego potwierdzenia.
Leave a Comment